Pokonałem Sarnata

- Pamiętam doskonale tamto spotkanie - mówi dzisiaj Rafał Piotrowski, wówczas prawy kreskowy Pogoni. - Zremisowaliśmy 1:1 z Wisłą, która była na fali. Trenerem Białej Gwiazdy był wówczas pan Franciszek Smuda, a zespół celował w tytuł mistrza Polski.
Pogoń grała wówczas pod wodzą Albina Mikulskiego. W 50 min. padł gol dla gospodarzy, a strzelcem był... Olgierd Moskalewicz. Pogoń ruszyła do ataku i wyrównała.
- Uzyskalismy remis dzięki zaangażowaniu, ambicji i ciężkiej pracy na całym boisku. Było 10-15 minut do końca. Otrzymałem podanie, podciągnąłem kilka metrów i strzeliłem na bramkę. Pamiętam, że w Wiśle bronił Artur Sarnat. Wpuścił piłkę i dzięki temu zremisowaliśmy - kontynuuje Piotrowski.
Podobnie jak wtedy, i dzisiaj remis w Krakowie będzie dla Pogoni sukcesem.
- Warunek jest jeden. Nie można się przestraszyć przeciwnika. My się nie przestraszyliśmy i dlatego nie przegraliśmy. Wierzę, że trener Kuras - moim zdaniem odpowiedni człowiek na odpowiednim miejscu - zmobilizuje swoich piłkarzy - przekonuje były pomocnik Pogoni.
- Stawiam na remis 1:1, aczkolwiek byłoby wspaniale, gdyby Pogoń wygrała - dodaje.
Dzisiaj Rafał Piotrowski najlepsze lata piłkarskiej kariery ma już za sobą. Chociaż nadal kopie w piłkę - w czwartoligowej Victorii Przecław - to zastanawia się nad własną przyszłością.
- Wiadomo, że w końcu trzeba będzie zawiesić buty na kołku. Być może wrócę do trenerki. Dzisiaj jednak trudno się dogadać z klubami, które częściej poszukują figurantów, a nie niezależnych szkoleniowców - stwierdza.

Komentarze